گوجه فرنگی

نام مترادف SOLANUM LYCOPERSICUM و در زبان های فرانسوی و آلمانی TOMATE، انگلیسی TOMATO و عربی طماطم گفته می شود. میوه این گیاه که قسمت اصلی آن است به صورت خام یا پخته در سالاد، انواع سس ها، سوپ و انواع موادغذایی به طور وسیع در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. اکثراً گوجه فرنگی را در زمانی که به رنگ قرمز است استفاده می کنند و کمتر از میوه سبز آن استفاده می شود. مهمترین ترکیبات گوجه فرنگی شامل حدود ۹۰ درصد و یا کمی بیشتر آب می باشد و بقیه درصد آن، را پرتئین، چربی، قندهای مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز، ویتامین های A، C و K،تیامین ، ریبوفلاوین، پانتوتنیک اسید، اسید فولیک، ویتامین E، اسید آمینه های ضروری، املاح معدنی از جمله کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، منزیوم، مس، منگنز، کبالت، روی و راسنیک می باشد و به تازگی وجود ید نیز در گوجه فرنگی گزارش شده است با توجه به ترکیبات یاد شده که فقط قسمتی از ترکیبات گوجه فرنگی راتشکیل می دهند می توان به خواص کم نظیر آن پی برد. به همین دلیل در سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ حدود ۶۰۰۰ مقاله تحقیقاتی در مورد تجزیه و شناسایی مواد ارزشمند این گیاه به چاپ رسیده است. با وجود این که مسلم است هنوز تحقیقات درباره گوجه فرنگی به پایان نرسیده و بسیاری از مواد و عناصر آن کشف نشده اند ولی تحقیقات امروز حاکی از وجود مجموعه ای از عناصر و مواد بسیار ارزشمند برای انسان در این گیاه می باشد که کمتر کسی از آن آگاه بوده و به همین دلیل به ارزش آن واقف نمیباشند. املاح معدنی موجود در این گیاه با ارزش وظایف مهمی در بدن ایفا می کند که بسیاری از آنها در تحقیقات جدید پزشکی درحال بررسی است. گوجه فرنگی در بعضی افراد ایجاد حساسیت می کند که باید به آن توجه کرد. دانه های گوجه فرنگی دارای روغن می باشند که برای تهیه مارگارین، سالاد و صابون مصرف می شود. در طب سنتی نقاط مختلف جهان برای گوجه فرنگی اثراتی در جهت تسکین و بهبود بعضی بیماری ها نظیر آسم، سرفه، آنفلوانزا، امراض چشم، گوش درد، حصبه، برص و تب زرد قائل می باشند. در مراجع جدید علمی خاصیت های ضد میکروب، ضد اسهال، هضم کننده و ادرار آور را برای آن ذکر کرده اند. گرچه شباهت هایی بین ترکیبات گوجه فرنگی قرمز و سبز (نرسیده) وجود دارد ولی رنگ های گیاهی موجود در گوجه فرنگی رسیده (قرمز) در سبز وجود ندارد و ممکن است گاهی در گوجه فرنگی سبز، مواد سمی وجود داشته باشد. قابل ذکر است که تهیه پروژسترون و تستوسترون که از هورمون های بسیار با اهمیت می باشداز مهمترین مواد گوجه فرنگی به نام TOMATIDINE در حال مطالعه و تحقیق است. همین جسم خاصیت جالب رسوب دادن کلسترول را داشته و دارای خاصیت ضد قارچ می باشد. با توجه به ارزش غذایی و اثرات جالب دارویی آن، استفاده روزمره و یا ممتد آن در رژیم غذایی توصیه می شود.شاید به همین دلیل است که در سالهای اخیر ، آب گوجه فرنگی همراه با آب میوه ها در ظروف بسته بندی شده نسبتاً بزرگ به فراوانی در مغازه ها به همراه مواد غذایی با ارزش دیگر عرضه و هر روزه از آن استفاده می کنند. یکی دیگر از استفاده های باارزش گوجه فرنگی استفاده از ماسک آن برای خانم هاست. این مورد به خصوص برای کسانی که به گوجه فرنگی حساسیت ندارند مفید است. برای استفاده از این ماسک می توان پس از استحمام که منافذ پوست بازتر می باشند یک یا دو گوجه فرنگی تازه را له کرده و برای مدت ۲۰ تا ۱۵ دقیقه روی پوست صورت پهن کرده و سپس با آب شستشو داد. این ماسک به علت داشتن مواد ارزشمند می تواند در طراوت و شادابی پوست موثر واقع شود. البته باید ذکر کرد که استفاده از ماسکهای میوه ها احتیاج به زمان طولانی دارد و باید هفته ای دو یا سه بار از آنها استفاده کرد چرا که غلظت مواد موثر آنها نسبتاً پایین بوده و اثرات آنها بطئی است و در مقایسه با ماسک های شیمیایی که غلظت مواد آنها بیش از ۲۰ برابر مواد طبیعی می باشند، احتیاج به مصرف مداوم و طولانی دارند ولی در عوض عوارض جانبی محصولات شیمیایی را به دنبال ندارد. با توجه به این که خوردن سبزی های تازه و انواع میوه ها برای سلامتی و جلوگیری از چاقی بی رویه خانم ها دارای اهمیت است، خوردن گوجه فرنگی به عنوان یک میوه با ارزش در رژیم غذایی روزانه یا هفتگی توصیه می شود.